2 Haziran 2015 Salı

Liman

İhanetin büyüğü küçüğü olmaz derler.Oysaki olur. İnsanlar en büyük ihaneti geçmişini unutarak yapar.Benim geçmeyen geçmişim hep şimdide duruyor.Bu durumu daha da zorlaştıran tek şey anılar.
Sanki bunun için verilmiş en büyük ceza.Affedersin senin bu konu hakkında ne kadar büyük bi katkı payın olduğunu unutmuşum.Başka kollarda yorulup her seferinde bende dinlenmeye geldiğin için, dalgaları durgun ve beni yormaz diye düşünerek,  bu kadını sığınabileceğin tek liman olarak gördüğün için katkın büyük.Hiç mi düşünmezsin bu kız bu kadar uzun zamandır hiç mi yorulmadı tek başına severken diye. Düşünseydin eğer cezalar yerine ödülüm olurdun.Ardımda bırakmayıp yanımdan hiç ayırmadığım anım olmaktansa yanımdan hiç ayıramadığım olurdun.Üzülme, senin bıraktığın hiç bir şey ardımda kalmadı benim.Oysaki ben erişemeyeceğin kadar uzağındayım senin.Çünkü bilerek ardında bırakılanlar en uzak şey olur insana.
Uzaklık demişken ayrılıktan yana bahanelerin en güzelidir.Sevmeyi bilmeyenlerin en güzel papatyasıdır uzaklık.Mevsimden mevsime açan bir papatya nasıl bahane ederse zaman dilimini , sevdayı bir papatya sananlar içinde öyledir uzaklık.
Hayatımızda bazı değişimler sevmek ve ayrılmak döngüsünü sağlar.Oysaki bu zamana kadar değişen insanlara öfkeyle yaklaşırken şimdi gıptayla bakıyorum.Ne kadar da güzel başarılar sağlayabiliyorlar hayata karşı daha da sağlamlar.En azından karakteri sağlam insanlara göre daha az yıpranıyorlar.
Değişmek konusunda sınırları zorlayan benliğimin daha ne kadar tahammül edebileceğini bilemiyorum.Gün geçtikçe daha fazla zorlandığımın farkındayım ama inadım sağ olsun ! Vazgeçmemem konusunda fazla kararlı.Kendi kendime direnebilmenin ve sınırları zorlamaya haddinden fazla kararlı.Yinede bütün samimiyetimle sana bir itirafta bulunmalıyım.
Bak sevdiğim ; düşündüğünün aksine ben değişmedim.Sadece olmayacağını anladım.Artık soluklandığın bir liman olamayacağım.Yani anla ki sevdiğim; kendimi tanıdığım için vazgeçmiyorum senden.Unuttu ya da unutur diye düşünme. İsmin geçince kalbime dolan bu sıkıntı hiç azalmaz.Gözünün önüne getir sana çırpınışlarımı, de ki bu kız vazgeçmişse yorulmuştur,gerçekten yormuşum onu.Lütfen, kırıldığımı anla, neye paramparça olduğumu gör. Her şeyini kabul ettiğim halde bir gelip bit gitmeni sindiremediğimi bil artık özür dilemek için bile geldiğinde beni bulamayacağını fark et.
Gideceğini bildiği halde her gelişinde kalbimin hızlı hızlı büyük bir heyecanla sana tekrar nasıl koştuğunu ve kendimi bir kez daha arkandan bakarken bulduğumu unutmayarak , her ne kadar yorgun olursan ol, tüm bunları aklından çıkarmayarak lütfen dönme artık bu limana.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder